Bumi Parawira

Ndéh nihan Carita Parahiyangan.

Énya kieu Carita Parahiyangan téh.

Sang Resi Guru mangyuga Rajaputra. Rajaputra miseuweukeun Sang Kandiawan lawan Sang Kandiawati, sida sapilanceukan. Ngangaranan manéh Rahiyangta Déwaraja. Basa lumaku ngarajaresi ngangaranan manéh Rahiyangta ri Medangjati, inya Sang Layuwatang, nya nu nyieun Sanghiyang Watang Ageung.

Sang Resi Guru boga anak Rajaputra. Rajaputra boga anak Sang Kandiawan jeung Sang Kandiawati, duaan adi lanceuk. Sang Kandiawan téh nyebut dirina Rahiyangta Déwaradja. Basa ngajalankeun kahirupan sacara rajaresi, ngalandi dirina Rahiangta di Medangjati, ogé katelah Sang Lajuwatang, nya mantenna nu nyieun Sanghiang Watangageung.

Basana angkat sabumi jadi manik sakurungan, nu miseuweukeun pancaputra; Sang Apatiyan Sang Kusika, Sang Garga Sang Mestri, Sang Purusa, Sang Putanjala inya Sang Mangukuhan, Sang Karungkalah, Sang Katungmaralah, Sang Sandanggreba, Sang Wretikandayun.

Sanggeusna rarabi, nya lahir anak-anakna limaan, mangrupa titisan Sang Kusika, Sang Garga, Sang Mestri, Sang Purusa, Sang Puntandjala, nya éta: Sang Mangukuhan, Sang Karungkalah, Sang Katungmaralah, Sang Sandanggreba jeung Sang Wretikandayun.

Hana paksi Si Uwur-uwur, paksi Si Naragati, nyayang di titrayatra Bagawat Resi Makandria. Dihakan anakna ku salakina. Diseuseul ku éwéna. Carék éwéna, "Papa urang, lamun urang teu dianak, jeueung Bagawat Resi Makandria. Ditapa sotéh papa, ja hanteu dianak."

Aya manuk ngaranna si Uwur-uwur, ogé katelah Si Naragati, nyayang di pangjarahan Bagawat Resi Makandria. Anakna dihakan ku jaluna. Dicarékan ku bikangna. Carék bikangna: "Kacida hinana, lamun urang teu boga anak téh. Bireungeuh tuh Bagawat Resi Makandria! Tatapa sotéh bané baé sangsara da henteu boga anak."

Carék Bagawat Resi Makandria, "Dianak ku waya, ja éwé ogé hanteu." Ti inya carék Bagawat Resi Makandria, "Aing dék leumpang ka Sang Resi Guru, ka Kéndan." Datang siya ka Kéndan. Carék Sang Resi Guru, "Na naha siya Bagawat Resi Makandria, mana siya datang ka dinih?

Carék Bagawat Resi Makandria: "Kumaha rék boga anak. Da kawin ogé henteu." Ti dinya, carék Bagawat Resi Makandria: "Aing dék indit ka Sang Resi Guru, ka Kéndan." Manehna datang ka Kéndan. Carék Sang resi Guru: "Na nahaon béjana, hidep Bagawat Resi Makandria, nu matak datang ka dieu?"

"Pun samapun, aya béja kami pun, kami ménta pirabieun pun. Kéna kami kapupulihan ku Paksi Si Uwur-uwur, paksi Si Naragati, papa baruk urang hanteu di na anak." Carék Sang Resi Guru, "Leumpang siya ti heula ka batur siya deui,”

"Pangampura baé; saleresna aya piwartoseun. Dék nyuhunkeun pirabieun. Lantaran kawartosan ku manuk si Uwur-uwur, nu nelah ogé si Naragati. Sanggemna kacida hinana, lamun urang teu gaduh anak." Carék Sang resi Guru: "Jig hidep ti heula ka patapan deui”

Anaking Pwah Rababu, leumpang husir Bagawat Resi Makandria, na pideungeuneun satapa, anaking." Leumpang Pwah Rababu, datang ka baturna, teu diaku rabi. Nyeueung inya wedadari geulis, ti inya nyieun manéh Pwah Manjangandara, na Bagawat Resi Makandria nyieun manéh Rakéyan Kebowulan, sida pasanggaman.

“Anaking Pwah Rababu, geuwat susul Bagawat Resi Makandria. Lantaran nya manéhna pijodoeun hidep téh, anaking." Pwah Rababu terus nyusul, datang ka patapan Sang Resi Makandria, teu diaku rabi. Kabireungeuheun aya widadari geulis, ngarupakeun Pwah Manjangandara, nya geuwat Resi Makandria ngajadikeun dirina Kebowulan. Terus sanggama.

Carék Sang Resi Guru, "Étén anaking, Pwah Sanghiyang Sri! Leumpang kita ngajadi ka lanceuk siya, ka Pwah Aksari Jabung." Ti inya leumpang Pwah Sanghiyang Sri ngajadi, inya Pwah Bungatak Mangaléngalé.

Carék Sang Resi Guru: "Étén, anaking Pwah Sanghiang Sri! Jig hidep indit ngajadi ka lanceuk hidep, ka Pwah Aksari Jabung." Ti dinya Pwah Sanghiang Sri indit sarta terus nitis, nya lahir Pwah Bungatak Mangaléngalé.

Carék Sang Mangukuhan, "Nam adiing kalih, urang ngaboro leumpang ka tegal." Sadatang ka tengah tegal, kasampak Pwah Manjangandara deung Rakéyan Kebowulan. Digérékeun ku sang pancaputra; beunangna samaya, asing nu numbak inya ti heula, nu ngeunaan inya, piratueun.

Carék sang Mangukuhan: "Nam adi-adi sadaya urang moro ka tegalan." Sadatang ka tegalan, kasampak Pwah Manjangandara reujeung Rakéan Kebowulan. Diudag ku limaan, sarta beunangna pada jangji, yén saha anu pangheulana keuna numbakna, nya manéhna piratueun.

Keuna ku tumbak Sang Wretikandayun, Kebowulan jeung Pwah Manjangandara. Lumpat ka patapaanana, datang paéh. Dituturkeun ku Sang Wretikandayun. Pwah Bungatak Mangaléngalé kasondong nginang deung Pwah Manjangandara; ku Sang Wretikandayun dibaan pulang ka Galuh, ka Rahiyangta ri Medangjati.

Keuna ditumbak ku Sang Wretikandayun, Kebowulan jeung Pwah Manjangandara téh. Kebowulan lumpat ka patapan, sadatangna hos baé paéh. Ku Sang Wretikandayun dituturkeun, kasampak pwah Bungatak Mangaléngalé keur nyusu ka Pwah Manjangandara. Pwah Bungatak Mangaléngalé téh ku Sang Wretikandayun di bawa mulang ka Galuh, ka Rahiangta di Medangjati.

Lawasniya adeg ratu lima welas tahun, disilihan ku Sang Wretikandayun di Galuh, mirabi Pwah Bungatak Mangaléngalé. Na Sang Mangukuhan nyieun manéh panghuma; Sang Karungkalah nyieun manéh panggérék, Sang Katungmaralah nyieun manéh panyadap; Sang Sandanggreba nyieun manéh padagang.

Rahiyangan di Medangjati lawasna ngadeg ratu limawelas taun. Diganti ku Sang Wretikandayun di Galuh, bari migarwa Pwah Bungatak Mangaléngalé. Ari Sang Mangukuhan jadi tukang ngahuma, Sang Karungkalah jadi tukang moro, Sang Katungmaralah jadi tukang nyadap, sarta Sang Sandanggreba jadi padagang.

Ku Sang Wretikandayun diadegkeun Sang Mangukuhan, Rahiyangtang Kulikuli; sang Karungkalah diadegkeun Rahiyangtang Surawulan; Sang Katungmaralah diadegkeun Rahiyangtang Pelesawi; Sang Sandanggreba diadegkeun Rahiyangtang Rawunglangit.

Nya ku Sang Wretikandayun Sang Mangukuhan dijungjung jadi Rahiangtang Kulikuli, Sang Karungkalah jadi Rahiangtang Surawulan, Sang Katungmaralah jadi Rahiyangtang Pelesawi, Sang Sandanggreba jadi Rahiangtang Rawunglangit.

Sang Wretikandayun adeg di Galuh. Ti inya lumaku ngarajaresi, ngangaranan manéh Rahiyangta ri Menir. Basana angkat sabumi jadi manik sakurungan, inya nu nyieunna Purbatisti. Lawasniya ratu salapan puluh tahun.

Sabada Sang Wretikendayun ngadeg ratu di Galuh, nya terus ngajalankeun kahirupan sacara rajaresi sarta ngalandi dirina jadi Rahiangta di Menir. Dina waktu bumén-bumén, harita téh nya nyusun Purbatisti. Lawasna jadi ratu salapanpuluh taun.

Disilihan ku Rahiyangtang Kulikuli, lawasniya ratu dalapan puluh tahun. Disilihan ku Rahiyangtang Sarawulan, lawasniya ratu genep tahun, katujuhna panteg kana goréng twah. Disilihan ku Rahiyangtang Rawunglangit, lawasniya adeg ratu genep puluh tahun.

Diganti ku Rahiangtang Kulikuli, lawasna jadi ratu dalapanpuluh taun. Diganti ku Rahiangtang Surawulan, lawasna jadi ratu genep taun, katujuhna diturunkeun, lantaran goréng lampah. Diganti ku Rahiangtang Pelesawi, lawasna jadi ratu saratusdualikur taun, lantaran hadé lampah. Diganti ku Rahiangtang Rawunglangit, lawasna geneppuluh taun.

Disilihan ku Rahiyangtang Mandiminyak. Seuweu Rahiyangta ri Menir, teluan sapilanceukan; anu cikal nya Rahiyang Sempakwaja, adeg Batara Dangiyang Guru di Galunggung; Rahiyangtang Kedul, adeg Batara Hiyang Buyut di Denuh; Rahiyangtang Mandiminyak adeg di Galuh.

Diganti ku Rahiangtang Mandiminyak. Anak Rahiangta di Menir téh aya tiluan, nu cikal nya Rahiang Sempakwaja, ngadeg Batara Dangiang Guru di Galunggung; Rahiangtang Kidul, ngadeg Batara Hiang Buyut di Denuh; Rahiangtang Mandiminyak ngadeg ratu di Galuh.

Carék Sang Resi Guru, "Karunya aing ka Rahiyang Sempakwaja hanteu diboga éwé. Anaking Pwah Rababu! Kita leumpang husir Rahiyang Sempakwaja, kéna inya pideungeuneun siya satapa." Sang Resi ngagisik tipulung jadi jalalang bodas, leumpang ngahusir Rahiyang Sempakwaja, eukeur melit.

Carék Sang Resi Guru: "Karunya aing ku Rahiang Sempakwaja henteu boga pamajikan. Anaking Pwah Rababu! Hidep leumpang ungsi Rahiang Sempakwaja, lantaran aya manehna pibatureun hidep tatapa." Sang Resi Guru ngagesek totopong jadi jaralang bodas, nya indit nyampeurkeun Rahiang Sempakwaja, nu harita kabeneran keur ngawelit.

Carék Rahiyang Sempakwaja, "Na naha jalalang bodas éta?" Top sumpit. Nya mana dihusir, dék nyumpit inya. Kapanggih Pwah Rababu eukeur mandi di Sanghiyang Talaga Candana. Carék Rahiyang Sempakwaja, "Ti mana kéh, éta nu mandi?" Éta diléléd sampingna ku sumpit. Beunang diléléd. Aya deungeunna Pwah Aksari kalih, tuluy lalumpatan ka tegal.

Carék Sanghiang Sempakwaja: "Na naha nya aya jaralang bodas étah?" Cop nyokot sumpit, terus diudag rék disumpit. Pwah Rababu kapanggih eukeur mandi di Talaga Candana. Carék Rahiang Sempakwaja: "Ti mana étah nu mandi?" Sampingna diléléd ku sumpit, beunang. Aya baturna para Pwah Aksari, tuluy lalumpatan ka tegalan.

Pwah Rababu dicokot ku Rahiyang Sempakwaja, dipirabi, dikasiahan na Pwah Rababu. Nya mana diseuweu, inya Rahiyang Purbasora, Rahiyang Demunawan, dwaan sapilanceukan. Ngareungeu tatabeuhan humung gumuruh tanpa parungon, tatabeuhan di Galuh. Pulang ka Galuh teter nu ngigel.

Pwah Rababu dibawa ku Rahiang Sempakwaja, dipirabi. Kacida dipikaasihna. Nya lahir anakna lalaki duaan, nya eta Rahiang Purbasora jeung Rahiang Demunawan Barang ngadéngé tatabeuhan ngaguruh teu puguh rungukeuneunana, tatabeuhan di Galuh, Pwah Rababu terus mulang ka Galuh di dinya téh taya kendatna nu ngigel.

Sadatang ka buruan ageung, carék Rahiyangtang Mandiminyak, "Sang Apatih, na saha éta?". "Béjana nu ngigel di buruan ageung." "Éta bawa sinjang saparagi, iweu kéh pamalaan aing. Téhér bawa ku kita keudeukeudeu!"

Sadatangna kaburuan ageung, cek Rahiangtang Mandiminyak: "Patih, na naon éta téh?". "Béjana nu ngigel di buruan ageung!". "Éta bawa pakéan awéwé sapangadeg, sina marek ka dieu. Keun tanggungan aing. Geuwat bawa sacara paksa!"

Leumpang sang apatih ka buruan ageung, dibaan ka kadatwan na Pwah Rababu. Dipirabi ku Rahiyangtang Mandiminyak, dirabi kasiahan na Pwah rababu. Diseuweu patemuan, dingaranan Sang Salah. Carék Rahiyang Sempakwaja, "Rababu leumpang! Ku siya bwatkeun budak éta ka Rahiyangtang Mandiminyak. Anteurkeun patemuan siya Sang Salahtwah."

Patih indit ka buruan ageung. Pwah Rababu dibawa ka kadaton. Dipirabi ku Rahiangtang Mandiminyak. Kacida bogohna ka Pwah Rababu. Tina sapatemonna, nya lahir anak lalaki dingaranan Sang Salah. Carék Rahiang Sempakwaja: "Rababu jig indit. Ku sia bikeun éta budak ka Rahiangtang Mandiminyak, hasil jinah sia, Sang Salahlampah."

Leumpang Pwah Rababu ka Galuh. "Aing dititah ku Rahiyang Sempakwaja mwatkeun budak éta, beunang siya ngeudeungeudeu aing téh." Carék Rahiyangtang Mandiminyak, "Anak aing tu kita, Sang Salah." Carék Rahiyangtang Mandiminyak, "Sang Apatih, ku siya teundeun kana jambangan. Bawa ka tegal!"

Rababu tuluy leumpang ka Galuh. "Aing dititah ku Rahiang Sempakwaja mikeun budak ieu, beunang sia ngagadabah aing téa." Carék Rahiangtang Mandiminyak: "Anak aing maneh téh, Sang Salah?" Carék Rahiangtang Mandiminyak deui: "Patih, ku sia budak téh teundeun kana jambangan. Geus kitu bawa kategalan!"

Dibawa ku sang apatih ka tegal, sapamungkur sang apatih, ti tegal metu ikang aprama tog ka langit, kabireungeuh ku Rahiyangtang Mandiminyak. "Sang Apatih, husir deui teundeun siya, budak ta!" Dihusir ku sang apatih ka tegal, kasondong hirup. Dibaan ka hareupeun Rahiyangtang Mandiminyak. Dingaranan Sang Séna.

Dibawa ku patih ka tegalan, Samungkurna patih, ti éta tegalan kaluar kila-kila nepi ka awang-awang. Kabireungeuh ku Rahiangtang Mandiminyak. "Patih téang deui teundeun sia nu aya budakna téa!" Ku patih ditéang ka tegalan, kasampak hirup kénéh. Terus dibawa ka hareupeun Rahiangtang Mandiminyak. Dingaranan Sang Séna.

Lawasniya ratu tujuh tahun. Na Rahiyangtang Mandiminyak disilihan ku Sang Séna. Lawasniya ratu tujuh tahun, disilih-jungkat ku Rahiyang Purbasora. Na Sang Séna diintarkeun ka Gunung Marapi, diseuweu Rakéyan Jambri.

Lawasna jadi ratu tujuh taun, geus kitu Rahiangtang Mandiminyak diganti ku Sang Séna. Lawasna jadi ratu tujuh taun, diganti lantaran dilindih ku Rahiang Purbasora. Kajaba ti éta Sang Séna dibuang ka Gunung Merapi, boga anak Rakéan Jambri.

Ageung sakamantrian, lunga ka Rahiyangtang Kedul, ka Denuh, ménta dibunikeun. Carék Rahiyangtang Kedul, "Putu aing mumul kapangkukan ku siya, sugan siya kanyahoan ku ti Galuh. Leumpang siya husir Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan, deung anak saha tu siya?"

Sanggeusna manéhna sawawa, indit ka Rahiangtang Kidul, ka Denuh, ménta dibunikeun. Carék Rahiangtang Kidul: "Putu, aing sangeuk kacicingan ku sia, bisi sia kanyahoan ku ti Galuh. Jig ungsi Sang Wulan, Sang Tumanggal jeung Sang Pandawa di Kuningan, sarta anak saha sia téh?"

Carék Rakéyan Jambri, "Aing anak Rahiyang Sang Séna. Dijungkat, diintarkeun ku Rahiyang Purbasora." "Lamun kitu, mawa boga kami ngasuhan. Ngan mulah mo sambut samaya aing. Moga ulah meunang prangan; lamun siya ngalaga prang ka kami. Ngan siya leumpang maratkeun, husir Tohaan di Sunda."

Carék Rakéan Jambri: "Aing anak Sang Séna. Direbut kakawasaanana, dibuang ku Rahiang Purbasora.""Lamun kitu aing wajib nulungan. Ngan ulah henteu digugu jangji aing. Muga-muga ulah meunang, lamun sia ngalawan perang ka aing. Jeung deui leuwih hadé sia indit ka tebéh Kulon, jugjug Tohaan di Sunda."

Sadatang ka Tohaan di Sunda, tuluy dipulung minantu ku Tohaan di Sunda. Ti inya ditinggalkeun, ngahusir Rabuyut Sawal. Carék Rabuyut Sawal: "Saha siya?" "Aing pun seuweu Sang Séna. Aing nanyakeun pustaka bawa Rabuyut Sawal. Eusina ma ratuning bala sariwu; pakeun séda, pakeun sakti, paméré Sang Resi Guru."

Sadatangna ka Tohaan di Sunda, tuluy dipulung minantu ku Tohaan di Sunda. Ti dinya ditilar deui da ngajugjug ka Rabuyut Sawal. Carék Rabuyut Sawal: "Sia téh saha?" "Aing anak Sang Séna. Aing nanyakeun pustaka bogana Rabuyut Sawal. Eusina téh, 'ratuning bala sariwu', anu ngandung hikmah pikeun jadi ratu sakti, pangwaris Sang Resi Guru."

Dibikeun ku Rabuyut Sawal. Ti inya pulang ka Galuh Rakéyan Jambri. Tuluy diprang deung Rahiyang Purbasora. Paéh Rahiyang Purbasora. Lawasniya ratu tujuh tahun. Disilihan ku Rakéyan Jambri, inya Rahiyang Sanjaya. Carék Rahiyang Sanjaya, "Sang Apatih, leumpang siya, nanya ka Batara Dangiyang Guru ku piparintaheun urang inih!"

Éta pustaka téh terus dibikeun ku Rabuyut Sawal. Sanggeus kitu Rakéan Jambri miang ka Galuh. Rahiang Purbasora diperangan nepi ka tiwasna. Rahiang Purbasora jadina ratu ngan tujuh taun. Diganti ku Rakéan Jambri, jujuluk Rahiang Sanjaya. Carék Rahiang Sanjaya: "Patih, indit sia, tanyakeun ka Batara Dangiang Guru, saha kituh anu pantes pikeun nyekel pamaréntahan di urang ayeuna !."

Sadatang sang apatih ka Galunggung, carék Batara Dangiyang Guru, "Na naha béja siya, Sang Apatih?" "Pun, kami dititah ku Rahiyang Sanjaya ménta piparintaheun, adi Rahiyang Purbasora."

Hanteu dibikeun ku Batara Dangiyang Guru. Sadatangna patih ka Galunggung, carék Batara Dangiang Guru: "Na aya pibéjaeun naon, patih?" "Pangampura, kami téh diutus ku Rahiang Sanjaya, ménta nu bakal maréntah, adi Rahiang Purbasora." Henteu dibikeun ku Batara Dangiang Guru.

Carék Batara Dangiyang Guru, "Rahiyang Sanjaya, leumpang nyandogé manéh. Éléhkeun Guruhaji Pagerwesi, éléhkeun Guruhaji Mananggul, éléhkeun Guruhaji Tepus, éléhkeun Guruhaji Balitar.

Carék Batara Dangiang Guru: "Rahiang Sanjaya, indit beunangkeun ku sorangan. Éléhkeun Guruhaji Pagerwesi, éléhkeun Guruhaji Mananggul, éléhkeun Guruhaji Tepus jeung éléhkeun Guruhaji Balitar.”

“Lunga Rahiyang Sanjaya; éléhkeun Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan. Nyandogé na kasaktian, kénana ta Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan, hanteu kawisésa Dangiyang Guru. Mana ingéléhkeun, inya sakti."

“Jig indit Rahiang Sanjaya; élehkeun Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa di Kuningan. Maranéhna meunang kasaktian, nu ngalantarankeun Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa di Kuningan henteu kabawah ku Dangiang Guru. Lamun kaéléhkeun, bener manéh sakti."

Rahiyang Sanjaya ka Kuningan, tuluy diprang. Éléh Rahiyang Sanjaya. Digérékan, teka ring loh Kuningan, undur Rahiyang Sanjaya. "Dara aing para dinih, digérékan. Éléh pun kami." Ti inya pulang deui ka Galuh, Rahiyang Sanjaya. Sang Wulan, Sang Tumanggal pulang deui ka Arilé.

Rahiang Sanjaya tuluy perang ka Kuningan. Éléh Rahiang Sanjaya. Diuber-uber, nepi ka walungan Kuningan. Rahiang Sanjaya undur. "Teu meunang hanteu aing kudu ngungsi ka dieu, lantaran diudag-udag, kami kasoran." Ti dinya Rahiang Sanjaya mulang deui ka Galuh. Sang Wulan, Sang Tumanggal mulang deui ka Arilé.

Rahiyang Sanjaya tuluy marék ka Batara Dangiyang Guru. Carék Batara Dangiyang Guru, "Rahiyang Sanjaya, naha béja siya datang ka dinih?" "Aya pun béja kami, pun kami dipiwarang, éléh pun kami, supén pun kami. Kami meunang ku jadi, pun gumanti diboroan ku Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan." Pulang deui Rahiyang Sanjaya ka Galuh.

Rahiang Sanjaya tuluy marék ka Batara Dangiang Guru, Carék Batara Dangiang Guru: "Rahiang Sanjaya, naon pibéjaeun sia, mana sia datang ka dieu?" "Nya éta aya pibéjaeun, apan kami dipiwarang, tapi kami éléh. Ti mana kami unggulna, anggur kami diuber-uber ku Sang Wulan, Sang Tumanggal jeung Sang Pandawa di Kuningan." Sanggeus kitu Rahiang Sanjaya tuluy mulang ka Galuh.

Carék Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang pandawa ring Kuningan, "Mawa pisajieun leumpang ka Galunggung, widihan sajugala ma, palangka wulung, munding satempahan, bras sapadangan." Sateka siya ka Galunggung, mandeg ring Pakembangan. Kasondong ku Pakembangan, majar ka Batara Dangiyang Guru. Carék Dangiyang Guru, "Naha béja siya?"

Carék Sang Wulan, Sang Tumanggal, sang Pandawa di Kuningan: "Mawa pisajieun, urang miang ka Galunggung, pakéan lalaki sapangadeg, pangcalikan, munding sarakit (?), béas sacukupna pikeun dahar." Sadatang ka Galunggung, eureun di Pakembangan. Kasampak ku (Sang) Pakembangan, tuluy popojan ka Batara Dangiang Guru. Carék Batara Dangiang Guru: "Aya béja naon?"

"Pun Batara Dangiyang Guru! Aya Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa di Kuningan." "Bagéa amat, siya datang ka dinih. Leumpang siya ka Galuh. Ala Rahiyang Sanjaya, mangka mawa pisajieun; widihan sajugala ma, saha palangka wulung, munding satémpahan, kawali wesi, bras sapadangan.".

"Pun Batara Dangiang Guru! Aya Sang Wulan, Sang Tumanggal jeung Sang Pandawa di Kuningan." "Kacida bagjana sia datang ka dieu. Jung miang ka Galuh. Ondang Rahiang Sanjaya, caritakeun, kudu mawa pisajieun, pakéan lalaki sapangadeg, pangdiukan wulung, munding sarakit, kawali beusi jeung béas sacukupna pikeun dahar."

Sadatang siya ka Galuh, carék Rahiyang Sanjaya, "Naha béja siya, Pakembangan?" "Kami pun disuruh ku Dangiyang Guru. Rahiyang Sanjaya mangka nu sangkep mawa pisajieun. Aya Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan."

Sadatangna ka Galuh, carék Rahiyang Sanjaya: "Aya pibéjaeun naon, sia Pakembangan?" "Kami téh dititah ku Dangiang Guru. Rahiang Sanjaya supaya mawa pisajieun salengkepna. Aya Sang Wulan, Sang Tumanggal jeung Sang Pandawa di Kuningan."

Lunga Rahiyang Sanjaya. Téka ri hareupeun Dangiyang Guru, carék Batara Dangiyang Guru, "Rahiyang Sanjaya! Lamun kawisésa ku siya Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan, aing nurut carék siya. Ja beunang ku aing kawisésa, turut carékéng! Ja aing wenang nuduh tan katuduh. Ja aing anak déwata."

Rahiang Sanjaya indit. Barang nepi ka hareupeun Dangiang Guru, carék Dangiang Guru: "Rahiang Sanjaya! Lamun kaéréh ku sia Sang Wulan, Sang Tumanggal jeung Sang Pandawa di Kuningan, aing bakal nurut kana sagala ucapan sia. Da beunang ku aing kabawah. Turut kana ucapan aing. Da aing wenang ngéléhkeun, hanteu kasoran. Da aing anak déwata."

Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa ring Kuningan kawisésa ku Batara Dangiyang Guru. Sang Wulan dijieun Guruhaji Kajaron. Sang Tumanggal dijieun Guruhaji Kalanggara di Balamoha, Sang Pandawa ri Kuningan dadi Guruhaji Lajuwatang. Sang Puki jadi Guruhaji Pagerwesi. Sang Manisri dijieun Buyuthadén Rahaséa, di Puntang.

Sang Wulan, Sang Tumanggal, Sang Pandawa di Kuningan kabawah ku Batara Dangiang Guru. Sang Wulan dijenengkeun Guruhaji di Kajaron. Sang Tumanggal dijieun Guruhaji Kalanggara di Balamoha. Sang Pandawa di Kuningan jadi Guruhaji Lajuwatang. Sang Puki jadi Guruhaji di Pagerwesi. Sang Manisri dijadikeun Buyuthaden Rahasea di Puntang.

Buyuthadén Tunjungputih di Kahuripan. Buyuthadén Sumajajah di Pagajahan. Buyuthadén Pasugihan di Batur. Buyuthadén Padurungan di Lembuhuyu. Buyuthadén Darongdong di Balaraja. Buyuthadén Pagergunung di Muntur. Buyuthadén Muladarma di Parahiyangan. Buyuthadén Batutihang di Kuningan.

Buyuthaden Tujungputih di Kahuripan. Buyuthaden Sumajajah di Pagajahan. Buyuthaden Pasugihan di Batur. Buyuthaden Padurungan di Lembuhuyu. Buyuthaden Darongdong di Balaraja. Buyuthaden Pagergunung di Muntur. Buyuthaden Muladarma di Parahiangan. Buyuthaden Batutihang di Kuningan.

Rahiyang Sanjaya kawekasan ring Medang. Ratu ring Galuh, Sang Seuweukarma. Ikang ari ratu Galuh, mananem sarwijagih Dadalem gawey puja, lilir désa, séwabakti ring Batara Upati. Rahiyangtang Wéréh, maka siya dingaran Rahiyangtang Wéréh, masa siya tinggal anak sapilanceukan. Rahiyangtang Kedul wurung ngadeg haji, kena rohang, ja mangka ngaran Rahiyang Sempakwaja.

Rahiyang Sanjaya tumetep di Medang. Ratu di Galuh, Sang Seuweukarma. Ari adina Ratu Galuh, miara sabaraha hiji anak munding, nyieun padumukan pikeun muja. Pindah-pindah tempat, séwabakti ka Batara Upati. (Nelah) Rahiang Wéréh, nu matak disebut kitu, waktu ditilar, adi lanceuk masih laleutik kénéh. Teu tulus jadi ratu, lantaran (huntuna) rohang, mangkana katelah Rahiang Sempakwaja.

Rahiyangtang Kedul wurung ngadeg ratu kena kemir, ngaran mangadeg Wikuraja. Siya jadi Tohaan di Kuningan, anakna ditapa, tu siya seuweu Rahiyang Sempakwaja. Ujar Rahiyang Sanjaya, "Sama sanak ring aing aki! Lamun kitu ma karah. Ulah anggeus narahan aing aki, sang apatih!"

Rahiang Kidul ogé hanteu bisa jadi ratu sabab burut, nya jadi Wikuraja. Sang Seuweukarma jadi Tohaan di Kuningan, lahirna di patapan, énya éta anak Rahiang Sempakwaja. Cek Rahiang Sanjaya: "Atuh masih pernah dulur aing, aki! Lamun kitu mah karah. Ulah weleh méré bantuan ka aing, aki patih!"

Ujar sang apatih, "Mangka dapet deui urang nyayangan Sanghiyang Darmasiksa, mullah mo déngé!" Carékna patih kalih ka Rahiyang Sanjaya, "Lamun dék jaya prangrang, mangkat ti Galuh!"

Cek patih: "Muga-muga baé bisa deui urang ngamalkeun Sanghiang Darmasiksa. Ulah teu digugu!" Omongan para patih ka Rahiang Sanjaya: "Lamun hayang unggul perang, geura mangkat ti Galuh!"

Prangrang ka Mananggul, éléh sang ratu Mananggul, Pwanala panulak sanjata. Tuluy ka Kahuripan, diprangrang, éléh Kahuripan, na Rahiyangtang Wulukapeu nungkul. Tuluy ka Kadul, diprangrang, éléh Rahiyang Supena, nungkul. Tuluy ka Balitar, diprang, éléh sang ratu Bima.

Perang ka Mananggul, éléh sang ratu Mananggul, Pu Anala pamanggul juritna. Tuluy ka Kahuripan, diperangan, éléh Kahuripan, Rahiangtang Wulukapeu taluk. Tuluy ka Kadul, diperangan éléh Rahiang Supena, taluk. Tuluy ka Balitar, diperangan, éléh sang ratu Bima.

Ti inya Rahiyang Sanjaya nyabrang ka désa Malayu. Diprang di Kemir, éléh Rahiyangtang Gana. Diprang deui ka Keling, éléh Sang Sriwijaya. Diprangrang ka Barus, éléh Ratu Jayadana. Diprang ka Cina, éléh Patih Sarikaladarma. Pulang Rahiyang Sanjaya ka Galuh ti sabrang. Ndéh humeneng.

Ti dinya Rahiang Sanjaya nyabrang ka wilayah Malayu. Kemir diperangan, éléh Rahiangtang Gana. Perang deui ka Keling, éléh Sang Sriwijaya. Perang ka Barus, éléh ratu Jayadana. Perang ka Cina, éléh pati(h) Sarikaladarma. Mulang Rahiang Sanjaya ka Galuh ti sabrang. Tunda.

Rahiyangtang Kuku, Sang Seuweukarma di Arile, diheueumdeungna para patih; gusti winekasan pangajaran kaparamartan. "Nam urang marék, mawa tanggung ka Rahiyang Sanjaya. Mupu omas sakati, gangsal (buhniya), bawaeun urang ka Rahiyang Sanjaya."

Rahiangtang Kuku, Sang Seuweukarma di Arile, ngayakeun gempungan jeung para patih; raja, dicaritakeun hal pangajaran kaparamartaan. "Nam urang rék marék, mawa kiriman ka Rahiang Sanjaya. Cokot emas sakati, lima boehna, bawaeun urang ka Rahiang Sanjaya."

Ti inya diheueum deui di Galuh deu(ng) para patih kali(h). "Nam, urang nyieun labur di jalan gedé pakeun nyungsung Sang Seuweukarma, ja turut Rahiyangtang Kuku." Sateka ka sisi(m)pang(an) ka Galuh deung ka Galunggung, disungsung, disocaan. Ujar Rahiyangtang Kuku, "Sang apatih, bawa kami marék ka Rahiyang Sanjaya. Ornas sakati, gangsal boéhniya."

Dina danget éta, di Galuh ogé ngayakeun kumpulan jeung para patih sakabéh. "Nam urang nyieun labur di jalan gedé pakeun ngabagéakeun Sang Seuweukarma, lantaran enya éta Rahiang Kuku." Barang datang ka sisimpangan ka Galuh jeung ka Galunggung, dipapag, dihormat disayagian cai pikeun sibanyo. Carék Rahiangtang Kuku: "Sang patih, bawa kami marék ka Rahiang Sanjaya. Tah emas sakati, lima boehna."

Ujar sang apatih, "Pun Tohaan! Hanteu dipilarang na omas na beusi ku Rahiyang Sanjaya, hengan huripna urang réa dipilarang." Andéh kahimengan Rabiyangtang Kuku, pulang deui ka Arile. Diheueum deungna para patih kalih. Ujar Rahiyangtang Kuku, "Na naha pakeun urang bakti ka Rahiyang Sanjaya?" Sakitu ménakna, ini tangtu Rahiyang Sempakwaja.

Carék sang patih: "Pun Tohaan! Boh emas boh beusi henteu diajénan ku Rahiang Sanjaya. Nu diajénan téh ngan huripna jalma réa." Rahiangtang Kuku jadi kabingungan. Terus mulang deui ka Arile. Carék Rahiangtang Kuku: "Na naon pakeun urang bakti ka Rahiang Sanjaya?" Sakitu mulyana, ieu tangtu Rahiang Sempakwaja.

Ndéh nihan ta ujar Rahiyangtang Kuku, lunga ka Arile, ngababakan na Kuningan. Kareungeu ku Rahiyangtang Kuku, inya Sang Seuweukarma ngadeg di Kuningan, seuweu Rahiyang Sempakwaja; ramarénana pamarta ngawong rat kabéh. Dayeuh paradayeuh, désa paradésa, nusa paranusa.

Ayeuna urang caritakeun Rahiangtang Kuku, indit ka Arile, ngababakan di Kuningan. Kasohor Rahiangtang Kuku, enya éta Sang Seuweukarma, ngadeg di Kuningan, anakna Rahiang Sempakwaja. Indung bapana téh tempat panyaluuhan jalma réa. Dayeuh, désa, pulo jeung sakurilingna.

Ti Keling bakti ka Rahiyangtang Kuku: Rahiyangtang Luda di Puntang. Rahiyangtang Wulukapeu di Kahuripan. Rahiyangtang Supremana di Wiru. Rahiyang Isora di Jawa. Sang ratu Bima di Bali. Di kulon di Tungtung Sunda nyabrang ka désa Malayu: Rahiyangtang Gana ratu di Kemir. Sang Sriwijaya di Malayu. Sang Wisnujaya di Barus. Sang Brahmasidi di Keling. Patihnira Sang Kandarma di Berawan. Sang Mawuluasu di Cimara-Upatah. Sang Pancadana ratu Cina.

Ti Keling bakti ka Rahiangtang Kuku; Rahiangtang Luda di puntang; Rahiangtang Wulukapeu di Kahuripan; Rahiangtang Supremana di Wiru; Rahiang Isora di Jawa. Sang ratu Bima di Bali(tar); di Kulon di Tu(n)tang Sunda nyabrang ka wilayah Malayu. Rahiangtang Gana ratu di Kemir; Sang Sriwijaya di Malayu, Sang Wisnujaya di Barus, Sang Brahmasidi di Keling. Patihna Sang Kandarma di Berawan; Sang Mawuluasu di Camara Upatah; Sang Pa(n)cadana ratu di Cina.

Pahi kawisésa, kena inya ku Rahiyangtang Kuku. Pahi ngadegkeun haji sang ma nitih Saunggalah. Pahi ku Sang Seuweukarma kawisésa, kena mikukuh tapak Dangiyang Kuning. Sangucap ta Rahiyang Sanjaya di Galuh, "Kumaha sang apatih, piparéntaheun urang? Hanteu di urang dipikulakadang ku Rahiyangtang Kuku. Sang apatih, leumpang, dugaan ku kita ka Kuningan. Sugan urang dipajar koyo ilu dina kariya, ja urang hanteu dibéré nyahoan, daék lunga."

Kabéh kabawah ku Rahiangtang Kuku. Kabéh ngaku ratu ka nu calik di Saunggalah. Kabawah ku Sang Seuweukarma, sabab Ngukuhan ajaran Dangiang Kuning. Di Galuh Rahiang Sanjaya nanyakeun: "Kumaha sang patih, pilukeun urang? Urang hanteu dianggap kulawarga ku Rahiangtang Kuku. Sang patih! Jig indit sidikkeun ku sorangan ka Kuningan. Bisa jadi urang dipajarkeun turut campur kana karia, padahal urang henteu dibéjaan, daék indit."

Sang patih teka maring Kuningan, marék ka kadaton, umun bakti ka Rahiyangtang Kuku. Ujar Rahiyangtang Kuku, "Deuh sang apatih, na naha na béja kita, mana kita datang ka dinih?" Ujar sang apatih, "Kami pun dititahan Rahiyangtang Sanjaya. Disuruh ngadugaan ka dinih. Saha nu diwastu dijieun ratu?"

Sang patih nepi ka Kuningan, marék ka kadaton, terus ngabakti ka Rahiangtang Kuku. Carék Rahiangtang Kuku: "Oh sang patih! Na naon béjana, mana datang ka dieu?" Carék sang patih: "Kami dititah ku Rahiang Sanjaya. Diparéntah nyidikkeun ka dieu. Saha nu dijungjung, nu dijenengkeun ratu?"

Carék Rahiyangtang Kuku, "U sang apatih, yogya aing diwastu dijieun ratu ku na urang réa. Ngan ti Rahiyang Sanjaya ma hanteu nitah ku dék kulakadang deung hamo ka kami, ja bogoh maéhan kulakadang baraya. Ja aing ogé disalahkeun ka Kuningan ku Rahiyang Sempakwaja. Aing beunang Rahiyang Sempakwaja nyalahkeun ka Kuningan ini. Mana aing mo dijaheutan ku Rahiyang Sanjaya."

Carék Rahiangtang Kuku: "Éh sang patih! Pantesna nya aing dijungjung dijenengkeun ratu ku balaréa. Ngan ti Rahiang Sanjaya mah henteu diharepkeun, lantaran kulawarga, jeung moal ka kami mah, sabab dianggapna resep maéhan kulakadang baraya. Malah aing ditempatkeun ka Kuningan ogé ku Rahiang Sempakwaja. Aing beunang Rahiang Sempakwaja nempatkeun ka Kuningan ieu téh. Mana aing teu diganggu ku Rahiang Sanjaya."

Pulang deui sang apatih ka Galuh. Ditanya ku Rahiyang Sanjaya, "Aki, kumaha carék Rahiyangtang Kuku ka urang?" "Pun Rahiyang Sanjaya! Rahiyangtang Kuku teu meunang tapana. Mikukuh Sanghiyang Darma kalawan Sanghiyang Siksa. Nurut talatah Sang Rumuhun, ngawayangkeun awak carita. Boh kéh ku urang turut tanpa tingtimanana. Biyaktakeun ku urang, ja urang sarwa kaputraan, urang deung Tohaan pahi anak déwata.

Sang patih mulang ka Galuh. Ditanya ku Rahiang Sanjaya: "Aki, kumaha carék Rahiangtang Kuku ka urang?" "Pun, Rahiang Sanjaya! Rahiangtang Kuku téh tapana kataékan. Ngagem Sanghiang Darma kalawan Sanghiang Siksa. Tumut kana wisik Sang Rumuhun, jadi lulugu dina hirup kumbuh. Kukituna ku urang turut tanpa rasa gigis. Tembongkeun ku urang, da urang jeung Tohaan téh saturunan, kabéh gé pada-pada turunan déwata."

Ndéh inalap pustaka ku Rahiyang Sanjaya. Sadatang inungkab ikang pustaka. Sabdana tangkarah, "Ong awignam astu krétayugi balem raja kretayem rawanem sang tata dosamem, sewa ca kali cab pratesora sang aparanya ratuning déwata sang adata adininig ratu déwata sang sapta ratu na caturyuga." "Dah umangen-angen ta Sang Resi Guru sidem magawéy Sang Kandiawan lawan Sang Kandiawati.

Geuwat dicokot pustaka ku Rahiang Sanjaya. Barang nepi terus diungkab éta pustaka téh. Unina kieu: "Ong awignam astu, krétayugi balem raja kretayem rawanem sang tata dosamem, sewa ca kali cab pratesora sang aparanya ratuning déwata, sang adata adining ratu déwata sang sapta ratu na caturyuga.” Sang Resi Guru tipekur di nu suni ngayuga Sang Kandiawan jeung Sang Kandiawati.

Mangkana manak Rahiyangtang Kulikuli, Rahiyangtang Surawulan, Rahiyangtang Pelesawi. Rahiyangtang Rawunglangit, kamiadi Sang Wretikandayun. Sang Wretikandayun mangka manak Rahiyangtang Sempakwaja, Rahiyangtang Mandiminyak. Rahitangtang Mandiminyak mangka manak Sang Séna, Rahiyang Sang Séna mangka manak Rahiyang Sanjaya."

Nya puputra Rahiangtang Kulikuli, Rahiangtang Surawulan, Rahiangtang Pelesawi, Rahiangtang Rawunglangit, bungsuna Sang wretikandayun. Sang Wretikandayun boga anak Rahiang Sempakwaja, Rahiang Kidul, Rahiangtang Mandiminyak. Rahiangtang Mandiminyak boga anak Sang Séna, sang Séna boga anak Rahiang Sanjaya."

Bo geulisan Dobana bawa bahetra piting deupa, bukana bwatan sarwo sanjata. "Urang ka nusa Demba!" Data sira lunga balayar. Kareungeu ku Sang Siwiragati. Dek mwatkeun Pwah Sangkari Pucanghaji Tunjunghaji ditumpakkeun dina liman putih. Dék ngajangjang turut buruan; momogana teka Rahiyangtang Kuku, Sang Seuweukarma ka nusa Demba, tuluy ka kadatwan, calik tukangeun Sang Siwiragati.

Awéwé geulis, Dobana mawa parahu, panjangna tujuh deupa, dibagian hareupna dimomotan rupa-rupa pakarang. "Urang ka nusa Demba!” Nya terus maranehanana balayar. Kareungeu ku Sang Siwiragati. Dek ngamuatkeun Pwah Sangkari Pucanghaji Tunjunghaji, ditumpakkeun dina gajah putih. Kakara gé leumpang sapanjang buruan. Teu disangka-sangka Rahiangtang Kuku, Sang Seuweukarma cunduk ka nusa Demba, tuluy ka kadaton, diuk tukangeun Sang Siwiragati.

Rahiyangtang Kuku dihusir ku liman putih, lumpat ka buruan mawa Pwah Sangkari. Hanteu aya pulang deui ka kadatwan liman putih ta, bakti ka Rahiyangtang Kuku. Pulang deui Rahiyangtang Kuku ka Arile, dibawa na liman putih deung Pwah Sangkari. Manguni: "Naha hanteu omas saguri, sapetong, sapaha sapata-payan?"

Rahiangtang Kuku diudag ku gajah putih, lumpat ka buruan mawa Pwah Sangkari. Henteu aya balik deui ka kadaton gajah putih téh, ngawula ka Rahiangtang Kuku. Rahiangtang Kuku mulang deui ka Arile, dibawa dina gajah putih jeung Pwah Sangkari. Pwah Sangkari téh ngomong: "Naha henteu aya emas saguri, sapotong sapaha jeung salengkepna papakéan?"

Tuluy ka Galuh ka Rahiyang Sanjaya, hanteu sindang ka Arile. Dibawa na liman putih, dirungkup ku lungsir putih tujuh kayu diwatang ku premata mas mirah komara hinten. Datang siya ti désa Demba, tuluy ka kadatwan. Sateka Rahiyangtang Kuku ring kadaton, mojar ka Rahiyang Sanjaya. naha suka mireungeuh liman putih.

Tuluy baé ka Galuh, ka Rahiang Sanjaya, henteu nyimpang ka Arile. Dibawa na gajah putih ditutup ku lungsir putih tujuh kayu diwatangan mas mirah komara inten. Barang datang ti nusa Demba, tuluy ka kadaton, sanggeus cunduk, Rahiangtang Kuku nyarita ka Rahiang Sanjaya, naha resep mireungeuh gajah putih.

Tanyana: "Mana?". Tuluy dipitutunggangan, diaseukeun Pwah Sangkari ka Rahiyang Sanjaya. Sateka ring dalem hanteu pulang deui.

Tanyana: "Mana?". Tuluy gajah putih téh ditumpakan, Pwah Sangkari disanghareupkeun ka Rahiyang Sanjaya. Sanggeus nepi ka padaleman, henteu balik deui.

Dah Rahiyang Sanjaya: "Naha tu karémpan? Aing ayeuna kreta, aing deung bapangku, Rahiyangtang Kuku, Sang Seuweukarma. Hanteu ngalancan aing ayeuna. Ajeuna nu tangkarah: "Alas Dangiyang Guru di tengah, alas Rahiyang Isora di wétan paralor Paraga deung Cilotiran, ti kulon Tarum, ka kulon alas Tohaan di Sunda."

Carék Rahiang Sanjaya: "Na naon nu jadi karempan téh? Ayeuna aing hayang runtut raut. Aing jeung bapa, Rahiangtang Kuku, Sang Seuweukarma. Ayeuna aing moal ngalawan. Ayeuna urang tetepkeun: tanah bagian Dangiang Guru di tengah, bagian Rahiang Isora ti Wétan; jauhna nepi ka kaléreun Paraga jeung Cilotiran, ti Kulon Tarum, ka Kulon bagian Tohaan di Sunda."

Dah sedeng pulang Rahiyangtang Kuku ka Arile, sadatang ka Arile panteg hanca di bwana, ya ta sapalayaga dirgadisi lodah. Mojar Rahiyang Sanjaya, ngawarah anaknira Rakéan Panaraban, inya Rahiyang Tamperan: "Haywa dék nurutan agama aing, kena aing mretakutna urang réya."

Sanggeus Rahiangtang Kuku mulang ka Arile, sadatangna ka Arile, putus hancana di dunya, hilang dina umur nu kacida kolotna. Rahiang Sanjaya sasauran, ngawulang anakna, Rakéan Panaraban, enya éta Rahiang Tamperan: "Ulah arék nurutan agama aing, lantaran éta aing dipikasieun ku jalma réa."

Lawasniya ratu salapan tahun, disiliban ku Rahiyang Tamperan. Tembey Sang Resi Guru ngayuga taraju Jawadipa, taraju ma inya Gulunggung, Jawa ma ti wétan. Di pamana Sunda hana pandita sakti, ngaraniya Bagawat Sajalajala, pinejahan tanpa dosa. Mangjanma inya Sang Manarah, anak Rahiyang Tamperan, dwa sapilanceukan denung Rahiyang Banga.

Lilana jadi ratu salapan taun, diganti ku Rahiang Tamperan. Mimiti Sang Resi Guru ngawangun kuta pulo Jawa, kutana téh nya éta Galunggung, ti wétana Jawa. Di wates Sunda, aya pandita sakti, dipaténi tanpa dosa, ngaranna Bagawat Sajalajala. Atma pandita téh nitis, nya jadi Sang Manarah. Anakna Rahiang Tamperan duaan jeung dulurna Rahiang Banga.

Sang Manarah males hutang; Rahiyang Tamperan sinikep deneng anaknira. Ku Sang Manarah dipanjara wesi na Rahiyang Tamperan. Datang Rahiyang Banga, ceurik, teher mawakeun sekul kana panjara wesi, kanyahoan ku Sang Manarah. Tuluy diprangrang deung Rahiyang Banga. Keuna mukana Rahiyang Banga ku Sang Manarah.

Sang Manarah males pati. Rahiang Tamperan ditangkep ku anakna, ku Sang Manarah. Dipanjara beusi Rahiang Tamperan téh. Rahiang Banga datang bari ceurik, sarta mawa sangu kana panjara beusi téa. Kanyahoan ku Sang Manarah, tuluy gelut jeung Rahiang Banga. Keuna beungeutna Rahiang Banga ku Sang Manarah.

Ti inya Sang Manarah adeg ratu di Jawa pawwatan. Carék Jawana, Rahiyang Tamperan lawasniya adeg ratu tujuh tahun, kena twah siya bogoh ngarusak nu ditapa, mana siya hanteu heubeul adeg ratu

Ti dinya Sang Manarah ngadeg ratu di Jawa, mangrupa persembahan. Nurutkeun carita Jawa, Rahiang Tamperan lilana ngadeg raja tujuh taun, lantaran polahna resep ngarusak nu tapa, mana teu lana nyekel kakawasaanana ogé.

Sang Manarah, lawasniya adeg ratu dalapanpuluh tahun, kena rampés na agama. Sang Manisri lawas adeg ratu geneppuluh tahun, kena isis di Sanghiyang Siksa. Sang Tariwulan lawasniya ratu tujuh tahun. Sang Welengan lawasniya ratu tujuh tahun.

Sang Manarah, lilana jadi ratu dalapanpuluh taun, lantaran tabéatna hadé. Sang Manisri lilana jadi ratu geneppuluh taun, lantaran pengkuh ngagem Sanghiang Siksa. Sang Tariwulan lawasna jadi ratu tujuh taun. Sang Welengan lawasna jadi ratu tujuh taun.

Ndéh nihan tembey Sang Resi Guru miseuweukeun Sang Haliwungan, inya Sang Susuktunggal nu munar na Pakwan reujeung Sanghiyang Haluwesi, nu nyaeuran Sanghiyang Rancamaya. Mijilna ti Sanghiyang Rancamaya: "Ngaran kula ta Sang Udubasu, Sang Pulunggana, Sang Surugana, ratu hiyang banaspati."

Énya kieu, mimiti Sang Resi Guru boga anak Sang Haliwungan, nya éta Sang Susuktunggal nu ngoméan Pakwan reujeung Sanghiang Haluwesi, nu nyaeuran Sanghiang Rancamaya. Tina Sanghiang Rancamaya aya nu kaluar. "Ngaran kula Sang Udubasu, Sang Pulunggana, Sang Surugana, Ratu Hiang Banaspati."

Sang Susuktunggal inyana nu nyieunna palangka Sriman Sriwacana Sri Baduga Maharajadiraja, Ratu Haji di Pakwan Pajajaran. Nu mikadatwan Sri-bima-untarayana-madura-suradipati, inyana pakwan Sanghiyang Sri Ratudéwata. Kawekasan Sang Susuktunggal, pawwatanna lemah suksi, lemah hadi, mangka premana raja utama. Lawasniya ratu saratus tahun.

Sang Susuktunggal, enya éta nu nyieun pangcalikan Sriman Sriwacana Sri Baduga Maharajadiraja, Ratu Haji Pakwan Pajajaran. Nu kagungan kadaton Sri Bima-Untarayana-Madura-Suradipati, nya éta Pakwan Sanghiang Sri Ratudéwata. Titinggal Sang Susuktunggal, anu diwariskeunana tanah suci, tanah hadé, minangka bukti raja utama. Lilana ngadeg ratu saratus taun.

Rahiyang Banga lawasnia ratu tujuh tahun, kena twah siya, mo makéyan agama bener. Rakéyanta ri Medang lawasniya adeg ratu tujuh tahun. Rakéyanta Diwus lawasniya ratu opatlikur tahun. Rakéyanta Wuwus lawasniya ratu tujuh puluh dua tahun.

Rahiang Banga lawasna ngadeg ratu tujuh taun, lantaran polahna hanteu didasarkeun kana adat kabiasaan anu bener. Rakéanta di Medang lilana ngadeg ratu tujuh taun. Rakéanta Diwus lilana jadi ratu opatlikur taun. Rakéanta Wuwus lilana jadi ratu tujuh puluh dua taun.

Sang lumahing Hujung Cariang, lawasniya ratu telu tahun, kaopatna panteg kena salah twah, daék ngala éwé sama éwé. Rakéyan Gendang lawaniya ratu telulikur tahun. Déwa Sanghiyang lawasniya ratu tujuh tahun. Prebu Sanghiyang lawasniya ratu sawelas tahun. Prebu Ditiya Maharaja lawasniya ratu tujuh tahun.

Nu hilang di Hujung Cariang lilana jadi ratu tilu taun, kaopatna teu cucud, lantaran salah lampah, daék ngala awéwé ku awéwé. Rakéan Gendang lilana jadi ratu tilulikur taun. Déwa Sanghiang lilana jadi ratu tujuh taun. Prebu Sanghiang lilana jadi ratu sawelas taun. Prebu Ditia Maharaja lilana jadi ratu tujuh taun.

Sang lumahing Winduraja lawasniya ratu telulikur tahun. Sang lumahing Kreta lawasniya ratu salapanpuluhdua tahun, kena mikukuh na twah rampés, turun na kretayuga. Disiliban deui ku Sang lumahing Winduraja, teu heubeul adeg, lawasniya ratu dalapanwelas tahun. Disilihan deui ku Sang Rakéyan Darmasiksa, pangupatiyan Sanghiyang Wisnu, inya nu nyieun sanghiyang binayapanti.

Nu hilang di Winduraja lilana jadi ratu tilulikur taun. Nu hilang di Kreta lawasna jadi ratu salapan puluh dua taun, lantaran ngukuhan kana lampah anu hadé, ngadatangkeun gemah ripah. Diganti deui ku nu hilang di Winduraja, henteu lila ngadegna ratu ngan dalapanwelas taun. Diganti ku Sang Rakéan Darmasiksa, titisan Sanghiang Wisnu, nya éta nu ngawangun Sanghiang Binayapanti.

nu ngajadikeun para kabuyutan ti sang rama, ti sang resi, ti sang disri, ti sang tarahan, tina parahiyangan. Ti naha bagina? Ti sang wiku nu ngawakan jati Sunda, mikukuh Sanghiyang Darma ngawakan Sanghiyang Siksa. Lawasniya ratu saratus lima puluh tahun.

Nu ngajadikeun para kabuyutan ti sang rama, ti sang resi, ti sang disri, ti sang tarahan tina parahiangan. Tina naon berkahna? Ti sang wiku nu mibanda Sunda pituin, mituhu Sanghiang Darma, ngamalkeun Sanghiang Siksa. Lilana jadi ratu saratus lima puluh taun

Manak Sang Lumahing Taman lawasniya ratu genep tahun. Manak deui Sang Lumahing Tanjung, lawasnija ratu dalapan tahun. Manak Sang Lumahing Kikis, lawasniya ratu dwalikur tahun. Sang Lumahing Kiding, lawasniya ratu sapuluh tahun. Manak Aki Kolot, lawasniya ratu sapuluh tahun.

Boga anak nu hilang di Taman, lawasna jadi ratu genep taun. Boga anak deui nu hilang di Tanjung, lilana jadi ratu dalapan taun. Boga anak nu hilang di Kikis, lilana jadi ratu dualikur taun. Nu hilang di Kiding, lilana jadi ratu sapuluh taun. Boga anak Aki Kolot, lilana jadi ratu sapuluh taun.

Manak deui Prebu Maharaja, lawasniya ratu tujuh tahun, kena kabawa ku kalawisaya, kabancana ku seuweu dimanten, ngaran Tohaan. Mundut agung dipipanumbasna. Urang réya sangkan nu angkat ka Jawa, mumul nu lakian di Sunda. Pan prangrang di Majapahit.

Boga, anak, Prebu Maharaja, lawasna jadi ratu tujuh taun, lantaran keuna ku musibat, Kabawa cilaka ku anakna, ngaran Tohaan, ménta gedé pameulina. Urang réa asalna indit ka Jawa, da embung boga salaki di Sunda. Heug waé perang di Majapahit.

Aya na seuweu Prebu, wangi ngaranna, inyana Prebu Niskalawastu Kancana nu surup di Nusalarang ring giri Wanakusuma. Lawasniya ratu saratusopat tahun, kena rampés na agama, kretajuga. Tandang pa ompong jwa pon, kenana ratu élé h ku satmata. Nurut nu ngasuh Hiyang Bunisora, nu surup ka Gegeromas. Batara Guru di Jampang. Sakitu nu diturut ku nu mawa lemahcai.

Aya deui putra Prebu, kasohor ngaranna, nya éta Prebu Niskalawastu Kancana, nu tilem di Nusalarang gunung Wanakusuma. Lawasna jadi ratu saratus opat taun, lantaran hadé ngajalankeun agama, nagara gemah ripah. Sanajan umurna ngora kénéh, tingkah lakuna saperti nu geus réa luangna, lantaran ratu éléh ku satmata, nurut ka nu ngasuh, Hiang Bunisora, nu hilang di Gegeromas. Batara Guru di Jampang. Sakitu nu diturut ku nu ngéréh lemah cai.

Batara Guru di Jampang ma, inya nu nyieun ruku Sanghiyang Paké, basa nu wastu dijieun ratu. Beunang nu pakabrata séwaka ka déwata. Nu di tiru ogé paké Sanghiyang Indra, rukuta. Sakitu, sugan aya nu dék nurutan inya twah nu surup ka Nusalarang. Daék éléh ku satmata. Mana na kretajuga, éléh ku nu ngasuh.

Batara guru di Jampang téh, nya éta nyieun makuta Sanghiang Paké, waktu nu boga hak diangkat jadi ratu. Beunang kuru cileuh kentél peujit ngabakti ka déwata. Nu dituladna ogé makuta anggoan Sahiang Indra. Sakitu, sugan aya nu dék nurutan. Enya éta lampah nu hilang ka Nusalarang, daék éléh ku satmata. Mana dina jaman éta mah daék éléh ku nu ngasuh.

Nya mana sang rama énak mangan, sang resi énak ngaresisasana, ngawakan na purbatisti, purbajati. Sang disri énak masini ngawakan na manusasasana, ngaduman alas pari-alas. Ku béét hamo diukih, ku gedé hamo diukih.

Mana sesepuh kampung ngeunah dahar, sang resi tengtrem dina ngajalankeun palaturan karesianana, ngamalkeun purbatisti purbajati. Dukun-dukun kalawan tengtrem ngayakeun perjangjian-perjangjian maké aturan anu patali jeung kahirupan, ngabagi-bagi leuweung jeung sakurilingna, kunu leutik boh kunu gedé moal aya karéwélanana.

Nya mana sang Tarahan énak lalayaran ngawakan manu-rajasasana. Sanghiyang apah, teja, bayu, akasa, sangbu énak-énak, ngalungguh di Sanghiyang Jagatpalaka. Ngawakan sanghiyang rajasasana, angadeg wiku énak di Sanghiyang Linggawesi, brata siya puja tanpa lum. Sang wiku énak ngadéwasasana ngawakan Sanghiyang Watang Ageung, énak ngadeg manu-rajasuniya.

para bajo ngarasa aman lalayaran nurutkeun palaturan ratu. Cai, cahaya, angin, langit, taneuh ngarasa senang aya dina genggeman pangayom jagat. Ngukuhan angger-angger raja, ngadeg di Sanghiang Linggawesi, puasa, muja taya wates wangenna. Sang wiku kalawan ajén ngajalankeun angger-angger déwa, ngamalkeun Sanghiang Watangageung. Ku lantaran kayakinan ngécagkeun kalungguhanana téh.

Tohaan di Galuh, inya nu surup di Gunungtiga. Lawasniya ratu tujuh tahun, kena salah twah bogoh ka éstri larangan ti kaluaran. Disilihan ku Prebu, naléndraputra premana, inya Ratu Jayadéwata, sang mwakta ring Rancamaya, lawasniya ratu telupuluhsalapan tahun. Purbatisti, purbajati, mana mo kadatangan ku musuh ganal, musuh alit.

Diganti ku Tohaan Galuh, enya éta nu hilang di Gunungtiga. Lawasna jadi ratu tujuh taun, lantaran salah tindak bogoh ka awéwé larangan ti kaluaran. Diganti ku Prebu, putra raja pituin, nya éta Sang Ratu Jayadéwata, nu hilang di Rancamaya, lilana jadi ratu tilupuluhsalapan taun. Ku lantaran ngajalankeun pamaréntahanana ngukuhan purbatisti purbajati, mana henteu kadatangan boh ku musuh badag, boh ku musuh lemes.

Suka kreta tang lor, kidul, kulon, wétan, kena kreta rasa. Tan kreta ja lakibi dina urang réya, ja loba di Sanghiyang Siksa. Disilihan inya ku Prebu Surawisésa, inya nu surup ka Padarén, kasuran, kadiran, kuwamén. Prangrang limawelas kali hanteu éléh, ngalakukeun bala sariwu.

Kaler, Kidul, Kulon jeung Wétan, lantaran rasa aman. Teu ngarasa aman sotéh mun lakirabi dikalangan jalma réa, di lantarankeun ku ngalanggar Sanghiang Siksa. Diganti enya éta ku Prebu Surawisésa, anu hilang di Padarén, ratu gagah perkosa, teguh jeung gedé wawanén. Perang limawelas kali henteu éléh. Dina ngajalankeun peperangan téh kakuatan baladna aya sarewu jiwa.

Prangrang ka Kalapa deung Aria Burah. Prangrang ka Tanjung. Prangrang ka Ancol Kiyi. Prangrang ka Wahanten Girang. Prangrang ka Simpang. Prangrang ka Gunungbatu. Prangrang ka Saungagung. Prangrang ka Rumbut. Prangrang ka Gunung Banjar. Prangrang ka Padang. Prangrang ka Panggoakan. Prangrang ka Muntur. Prang rang ka Hanum. Prangrang ka Pagerwesi. Prangrang ka Medangkahiyangan.

Perang ka Kalapa jeung Aria Burah. Perang ka Tanjung. Perang ka Ancol Kiyi. Perang ka Wahanten Girang. Perang ka Simpang. Perang ka Gunungbatu. Perang ka Saungagung. Perang ka Rumbut. Perang ka Gunungbanjar. Perang ka Padang. Perang ka Panggoakan. Perang ka Muntur. Perang ka Hanum. Perang ka Pagerwesi. Perang ka Medangkahiangan.

Ti inya nu pulang ka Pakwan deui. hanteu nu nahunan deui, panteg hanca di bwana. Lawasniya ratu opatwelas tahun. Prebu Ratudéwata, inya nu surup ka Sawah-tampian-dalem. Lumaku ngarajaresi. Tapa Pwah Susu. Sumbé lé han niat tinja bresih suci wasah. Disunat ka tukangna, jati Sunda teka.

Ti dinya mulang ka Pakwan deui. Hanteu naunan deui. Ratu tilar dunya. Lawasna jadi ratu opatwelas taun. Prabu Ratudéwata, enya éta nu hilang ka Sawah-tampian-dalem. Ngajalankeun kahirupan saperti rajaresi. Tapa Pwah Susu. Disunatan, maksudna supaya bersih, suci tina kokotor ari dikumbah, disunat ku tukangna, pituin Sunda éta téh.

Datang na bancana musuh ganal, tambuh sangkané. Prangrang di burwan ageung. Pejah Tohaan Saréndét deung Tohaan Ratu Sanghiyang. Hana pandita sakti diruksak, pandita di Sumedeng. Sang pandita di Ciranjang pinejahan tanpa dosa, katiban ku tapak kikir. Sang pandita di Jayagiri linabuhaken ring sagara.

Datang huru-hara, musuh loba teu kanyahoan ti mana asalna. Perang di buruan ageung. Tohaan Saréndét jeung Tohaan Ratu Sanghiang kasambut. Aya pandita sakti dianiaya, pandita di Sumedang. Sang pandita di Ciranjang dipaéhan tanpa dosa, katiban ku tapak kikir. Sang pandita di Jayagiri digubruskeun ka sagara.

Hana sang pandita sakti hanteu dosana. Munding Rahiyang ngaraniya linabuhaken ring sagara tan keneng pati, hurip muwah, moksa tanpa tinggal raga teka ring duniya. Sinaguhniya ngaraniya Hiyang Kalingan. Nya iyatnajatna sang kawuri, haywa ta sira kabalik pupuasaan. Samangkana ta précinta.

Aya pandita sakti taya dosana. Munding Rahiang ngaranna, digubruskeun ka sagara, henteu paéh, hirup kénéh, ngilang tanpa ninggalkeun ragana di dunya. Katelah ngaranna Hiang Kalingan. Ku lantaran éta masing iatna anu masih tinggal di belakang kali, ulah arék hirup api-api pupuasaan. Tah kitu kaayaan jaman susah téh.

Prebu Ratudéwata, lawasniya ratu dalapan tahun, kasalapan panteg hanca dina bwana. Disilihan ku Sang Ratu Saksi Sang Mangabatan ring Tasik, inya nu surup ka Péngpéléngan. Lawasniya ratu dalapan tahun, kenana ratu twahna kabancana ku estri larangan ti kaluaran deung kana ambutéré. Mati-mati wong tanpa dosa, ngarampas tanpa prégé, tan bakti ring wong-atuha, asampé ring sang pandita.

Prebu Ratudéwata, lilana jadi ratu dalapan taun, kasalapanna tilar dunya. Diganti ku Sang Ratusaksi Sang Mangabatan di Tasik. Enya éta anu hilang ka Péngpéléngan. Lilana jadi ratu dalapan taun, lantaran ratu lampahna cilaka ku awéwé larangan ti kaluaran jeung ku indung téré. Mindeng maéhan jalma tanpa dosa, ngarampas tanpa rasrasan, hanteu hormat ka kolot, ngahina pandita.

Aja tinut dé sang kawuri, polah sang nata. Mangkana Sang Prebu Ratu, carita inya. Tohaan di Majaya alah prangrang, mangka tan nitih ring kadatwan. Nu ngibuda Sanghiyang Panji, mahayu na kadatwan, dibalay manelah taman mihapitkeun dora larangan. Nu migawé balé-bobot pituwelas jajar, tinulis pinarada warnana cacaritaan.

Ulah diturut ku nu pandeuri, lampah ratu kitu mah. Tah kitu riwayat sang ratu téh. Tohaan di Majaya éléh perang, lantaran kitu hanteu cicing di kadaton. Manéhna nu nyipta Sanghiang Panji, ngendahan kadaton, dibalay diatur mirupa taman mihapitkeun panto larangan. Nu ngawangun balé bobot tujuhwelas jajar, diukir diparada diwujudkeun rupa-rupa carita.

Hanteu ta yuga dopara kasiksa tikang wong sajagat, kreta ngaraniya. Hanteu nu ngayuga sanghara kreta, kreta. Dopara luha gumenti tang kali. Sang Nilakéndra wwat ika sangké lamaniya manggirang, lumekas madumdum cereng.

Dina jaman jalma sajagat hanteu ngalaman kajahatan disebutna jaman kreta. Henteu aya nu ngajadikeun ancurna jagat. Dina jaman dopara (jaman parunggu), saterusna diganti ka jaman kali (jaman beusi). Sang Nilakéndra, dilantarankeun lila teuing dina kasenangan, ngumbar hawa napsu.

Manganugraha weka, hatina nunda wisayaniya, manurunaken pretapa, putu ri patiriyan. Cai tiningkalan nidra wisaya ning baksa kilang. Wong huma darpa mamangan, tan igar yan tan pepelakan. Lawasniya ratu kampa kalayan pangan, ta tan agama gayan kewaliya mamangan sadirasa nu surup ka sangkan beunghar. Lawasniya ratu genepwelas tahun.

Bogana anak, kana haténa geus kaancikan ku rékadaya, nya nurunkeun pertapa, incu patétéréan. Inuman keras dianggapna saperti cai wujudna godaan napsu. Jelema nu ngahuma rewog baranghakan, teu gumbira lamun teu pepelakan. Lila ratu ngalajur napsu dina barang dahar, teu nurutkeun adat kabiasaan, enggoning ngumbar kasenangan borak-borak da nganggap saluyu jeung kabeungharanana. Lilana jadi ratu genep welas taun.

Disilihan ku Nusiya Mulia. Lawasniya ratu sadewidasa, tembey datang na prebeda. Bwana alit sumurup ring ganal, metu sanghara ti Selam. Prang ka Rajagaluh, éléh na Rajagaluh. Prang ka Kalapa, éléh na Kalapa. Prang ka Pakwan, prang ka Galuh, prang ka Datar, prang ka Madiri, prang ka Patégé, prang ka Jawakapala, éléh na Jawakalapa. Prang ka Galélang. Nyabrang, prang ka Salajo, pahi éléh ku Selam. Kitu, kawisésa ku Demak deung ti Cirebon, pun.

Diganti ku Nusia Mulya. Lilana jadi ratu duawelas (!) taun, Mimiti datangna parobahan. Buana lemes nyusup ka nu kasar, timbul karusakan ti Islam. Perang ka Rajagaluh, éléh Rajagaluh. Perang ka Kalapa, éléh Kalapa. Perang ka Pakwan, perang ka Galuh, perang ka Datar. Perang ka Ma(n)diri, perang ka Patégé, perang ka Jawakapala, éléh Jawakapala. Perang ka Galélang. Meuntas perang ka Salajo; kabeh éléh ku urang Islam. Kitu nu matak kabawah ka Demak jeung ti Cirebon.

Rencanakan Kunjungan!